กลอนพาเพลิน

วันก่อนมีสมาชิกเวบบอร์ดโต๊ะช่าง ส่งกลอนมาให้ทีมงาน
อ่านดูแล้ว จับใจเหลือเกิน อดที่จะตอบตามประสาคนมีกวีในหัวใจไม่ได้
โต๊ะช่าง เล่าเรื่อง วันนี้จึงขอนำบทกลอนที่ ทางคุณ ปุณญรักษ์ ส่งมา
และที่ผู้เขียนตอบกลับไป มาให้ พี่ ๆ เพื่อน ๆ ได้อ่านกันนะคะ

คุณ ปุณญรักษ์

" แค่คำตอบยังเฉียบคมสมนักคิด
ไมตรีจิตยิ่งยอดเยี่ยมใครเทียมเท่า
ทองท่าพระ"ต้องยิ่งใหญ่ดังไม่เบา"
มีสาวเจ้า..."น้องพิมพ์มณี"ยอดพีอาร์ (PR)

พออ่านจบก็ได้ใจไปเกินครึ่ง
ยังต้องทึ่งในผลงานการศึกษา
ทองนพคุณ"ทองเนื้อเก้า"เข้าตำรา
รีบไขว่คว้าเป็นเจ้าของทองเนื้อดี

ความสำเร็จมอบ"เจ้แมว"ผู้แน่วแน่
พร้อมเถ้าแก่ผู้ริเริ่มเสริมศักดิ์ศรี
รวมนายช่างทุกสาขาบรรดามี
เป็นร้านที่"ปั้นช่างทอง"ของปวงชน

ปุณญรักษ์...ขอชื่นชมนิยมยิ่ง
คนทำจริงสำเร็จดังที่หวังผล
เพียงยึดเอาสัจจธรรมน้อมนำตน
ช่วยผู้คนให้มองเห็นความเป็นจริง

งานไม่ทำแต่อยากเป็นเช่นเถ้าแก่
กรรมไม่แบผิดความหมายนะชายหญิง
หมั่นเรียนรู้สู้ทำไปไม่ประวิง
ไม่หยุดนิ่งสักวันหนึ่ง...ถึงเส้นชัย...ฯ"



สโมสรโต๊ะช่าง

" อันทองคำ นั้นแล แค่โลหะ
ครั้นที่จะ เกิดค่าเอง เกรงมิได้
หากเป็นเพราะ ประโยชน์ฉัน นั้นมากมาย
ปวงประชา จึงได้ ใคร่นิยม

ใช้แทนสิ่ง แลกเปลี่ยน ยามจำเป็น
ประดับกาย ก็แลเห็น ดูเหมาะสม
แม้นนานไป รูปไม่กลาย ได้ชื่นชม
รับสยม โลหะดี ที่หนึ่งนา

กว่าจะกลาย ก่อเกื้อ ทองเนื้อเก้า
ไฟเผาเข้า เคี่ยวให้แดง แสนร้อนหนา
ทองยังทน แม้ร้อนจับ เนื้อทับทา
เพียงหนึ่งครา ยังประโยชน์ เพื่อปวงชน

ทองท่าพระฯ นั้นหรือ คือผู้หนึ่ง
สู้ทนพึ่ง ตนเสมอ แม้ทุกข์ท้น
เพื่อได้เป็น ทองเนื้อดี อีกหนึ่งคน
เหมือนทองทน ไฟดี ที่เคี่ยวนาน

ธรรมดา คุณค่าคน เกิดมิได้
หากจำต้อง รับใช้ บางสถาน
เพื่อเพื่อนมนุษย์ เพื่อประชา ไม่ช้านาน
ดอกผลบาน ผลิได้ ไม่ไกลเกิน

ทองท่าพระฯ ขอน้อม รับใช้ท่าน
ผลิตงาน ทองเนื้อดี ที่สรรเสริญ
คือคุณค่า ที่เราภูมิ ใจเหลือเกิน
จึงขอเชิญ เถิดท่านเรียก ใช้งานเรา ฯ "

แล้วพบกับโต๊ะช่างเล่าเรื่อง ใหม่ในโอกาสต่อไปนะคะ...

กลับสู่เมนูก่อนหน้านี้