หลวงปู่ดู่ / ลูกอม
เขียนโดย webmaster ที่ 19:04 | ป้ายกำกับ: จับขอบเงินสวย ๆ, ตลับ 3 ห่วง, ลูกอมเนื้อผงพุทธคุณ, วัดสะแก, หลวงปู่ดู่
ล.พ.จิต / ท่านพ่อคล้าย
เขียนโดย webmaster ที่ 19:01 | ป้ายกำกับ: นครศรีธรรมราช, พระครูพิศิษฐ์อรรถการ, วัดโคกเมรุ, หลวงพ่อจิต จิตตวโร
หัวเม็ด / ตะกรุด / ดาบ
เขียนโดย webmaster ที่ 18:53 | ป้ายกำกับ: จับขอบเงินยกซุ้ม, ตลับเงินแท้, ตะกรุด 3 ห่วง, หัวขุน, อัดกันน้ำ 3 ชั้น
ตะกรุด หัวท้ายเงิน
เขียนโดย webmaster ที่ 18:51 | ป้ายกำกับ: ตะกรุด 2 ห่วง, เลี่ยมเงินแท้, ห่วงเงิน, หัวท้ายเงิน, อัดกันน้ำ
ล.พ.กลั่น / ล.พ.ทองพูน
เขียนโดย webmaster ที่ 18:26 | ป้ายกำกับ: จับขอบเงินยกซุ้ม, จับขอบทองยกซุ้ม, ซุ้มสิงห์, ตลับเงินแท้, ตลับทองแท้
อย่าได้เอาเป็นเยี่ยงอย่าง...
อย่าได้เอาเป็นเยี่ยงอย่าง...
พี่ ๆ เพื่อน ๆ หลายท่านคงเข้ามาเยี่ยมเยียน รวมถึงฝากคำถามในกระทู้ไว้
แล้วพบว่ากระทู้ถูกปล่อยให้ร้างมาเป็นสัปดาห์ ๆ ได้อย่างไร
คล้าย ๆ คนดูแลจู่ ๆ ก็เกิดไม่ใส่ใจขึ้นมาซะอย่างงั้น...
เสียชื่อ... เสียชื่อ...
วันนี้ได้ฤกษ์ดี ฤกษ์สะดวก ... ขอใช้โอกาสนี้บอกเล่าเก้าสิบ
ไขข้อข้องใจให้ทุกท่านได้ทราบว่า เหตุไฉนอิชั้นถึงปล่อยหน้ากระดานให้เวิ้งไปได้น้านนาน...
...อย่าได้เอาเป็นเยี่ยงอย่าง...
จั่วหัวไว้เสียน่าเกลียดน่ากลัวตัวห้าบาท มันเรื่องอะไรกันหนอ...
ก็เมื่อประมาณเกือบ ๆ เดือนมาแล้วแล้ว จู่ ๆ ก็ปวดจุกแถว ๆ ลิ้นปี่ขึ้นมาซะงั้น
เป็น ๆ หาย ๆ มา 4-5 วัน ... รู้แล้ว อย่างน้อยกรดไหลย้อนจะมาเยือนแน่แท้
จริง ๆ แล้วอาการนี้เคยเป็นเมื่อประมาณ 2-3 ปีมาแล้วทีนึง
แต่อาศัยรีบปรับเปลี่ยนการกินการนอนโดยไว ... อาการก็ทุเลา
มาหนนี้...สงกะสัย ด้วยอายุที่มากขึ้น ผ่านการเปลี่ยนบัตรประชาชนมาแล้วหลายรอบ
( ... คือบัตรมันหายบ่อยน่ะค่ะ ;p )
ผนวกกับการเป็นมนุษย์บ้างาน ทานอาหารไม่ตรงเวลา พักผ่อนน้อย
เช้าวันหนึ่ง ตื่นขึ้นมาด้วยอาการเจ็บลิ้นปี่น้อย ๆ ... นั่นแน่ ... เค้ายังอยู่
อาหารเช้าก็มีกับข้าวหลากหลายสารพัด หนึ่งในนั้นคือแกงเขียวหวานไก่ของโปรด
ทานเสร็จ ไม่ทันถึง 5 นาที ... เรอหนึ่งเอิ้ก พร้อมแสบกลางอกเหลือประมาณ
(อ้อ... ที่โฆษณากาวิสค่อนเค้าบอก คงเป็นเยี่ยงนี้ เหอ เหอ...)
"เดี๋ยวคงหายมั้ง"... ปลอบใจตัวเองซะหน่อย
จากนั้นมีอันต้อง"วิ่งงาน" ... ขับรถไปบางนา
โอ้โห... ตลอดทางทั้งไปและกลับ อิชั้นถึงกับต้องเอาถุงก๊อปแก๊ปมาวางรอไว้บนตักล่ะค่ะ
ก็ทั้งจุก ทั้งเสียด ทั้งแสบ ทั้งพะอืดพะอม
คือ อาหารที่ทานเข้าไป มันคงเลือกทางไปไม่ถูก
"กลับตัวก็ไม่ได้... จะเดินต่อไปก็ไปไม่ถึง..." นาทีนั้นเพลงพี่เบิร์ดเพลงนี้อธิบายสถานการณ์ได้ดีที่สุด T T
เกือบสามชั่วโมงที่ทนทรมาน (แต่ด้วยหน้าที่ต้องมาก่อน...สู้ต่อไปโอชิน)
อิชั้นก็กลับมาถึงร้านเป็นที่เรียบร้อย...
พร้อมยื่นใบลางานชั่วคราวอย่างด่วนให้เจ๊แมว...คุณแม่หัวแก้วหัวแหวน
...ขอไปหาหมอหน่อยน้าค้า... ม่ายหวายเลี้ยวน่อ...
"รีบไป รีบมานะ.. ร้านไม่มีคนเฝ้า..." อนุญาตพร้อมกำชับให้กลับมาประจำการโดยไว...
ซ้อนมอเตอร์ไซด์ที่วิ่งงานกันอยู่เป็นประจำ
กะว่าหาหมอแป๊บเดียว เดี๋ยวหมอจ่ายยาเสร็จ ก็คงทันเวลาพอดีมอเตอร์ไซด์วิ่งงานเสร็จ มารับกลับบ้านรอบเดียวเลย..
ที่ไหนด้ายยยยย...
"คุณอาการหนักนะ... ต้องส่องกล้อง..."
...หืม... กรดไหลย้อน บวก โรคกระเพาะนิดหน่อยที่คิดไว้ คงไม่ใช่แค่นั้นเสียแล้ว
ถึงกับต้องแอดมิทด่วน ส่องกล้องตรวจทางเดินอาหารกันเลยทีเดียว ... อาการคงมากพอสมควรแฮะเรา...
หลังจากผ่านขั้นตอนชวนขนหัวลุกในห้องตรวจ
(ด้วยจรรยาบรรณของผู้ป่วยที่ดี จึงไม่อาจบอกกล่าวถึงขั้นตอนต่าง ๆ ได้... )
ผลปรากฎว่า...
กรดไหลย้อนค่อนข้างมาก
กระเพาะอาหารอักเสบนิดหน่อย
ต้นลำไส้เล็กเป็นแผลค่อนข้างลึก
ที่สำคัญ...
"คุณมีเชื้อแบททีเรีย (บลา บลา บลา...จำชื่อไม่ได้ ) ที่เป็นอาจสาเหตุของมะเร็งได้"
หลังจากซักถามกับคุณหมอจนกระจ่าง...
ก็กลับร้านมาตั้งหลัก T T
2 สัปดาห์ ที่ต้องกลับมาดูแลตัวเอง พร้อมทานยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่(ไม่เคย)รัก
ทานอาหารได้ครั้งละ 4-5 คำ
ลดอาหารสจัด และย่อยยาก
เข้านอนโดยไวทุกวัน
ส่วนงาน...อยากจะทำให้น้อยลง... แต่ไม่รู้จะลดตรงไหน
งานเยอะไปซะทุกตรง งือ งือ...
จำใจต้องตัดงานออนไลน์ซึ่งต้องยอมถือว่าเป็นงานที่ไม่เร่งด่วนเสียชั่วคราว
จึงเป็นที่มาว่าทำไมเจ้าพิมพ์มณีจึงทิ้งกระดานสนทนาไปเสียนานหลายสัปดาห์
พี่ ๆ เพื่อน ๆ อย่าได้เอาเป็นเยี่ยงอย่างนะคะ ...
เจ็บป่วยแต่ละครั้ง ต้องเสียทั้งเวลา ทั้งเงิน ทั้งงาน...เฮ่อ !!
ป่วยคราวนี้...เห็นทีเป็นสัญญาณเตือนจากร่างกายที่รัก ครั้งที่ 1
ต่อไปคงต้องรักษาสุขภาพและสมดุลชีวิตให้มากขึ้น
จะได้อยู่รับใช้พี่ ๆ เพื่อน ๆ ไปได้อีกนาน ๆ
จึงอยากฝากพี่ ๆ เพื่อน ๆ ว่าอย่าลืมดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ
ร่างกายต่างกับรถยนต์ตรงที่ว่า
เสียไปแล้ว ไม่สามารถหาอะไหล่อื่นมาใส่ให้สมรรถนะเหมือนเดิมได้
ก่อนไปพักผ่อนวันนี้ ขอฝากคำพระไว้สักหน่อยนะคะ
พึงสละทรัพย์ เพื่อรักษาอวัยวะ
พึงสละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต
พึงสละชีวิต เพื่อรักษาธรรม
แล้วพบกันใหม่เร็ว ๆ นี้นะจ๊ะ
สวัสดีค่า...
พิมพ์มณี
ป.ล.ทุก ๆ คำถามที่ฝากไว้ทั้งทางกระทู้และอีเมลล์ จะพยายามตอบให้เร็วที่สุดนะคะ